مبنای حقوقی دادخواست
در برخی از قراردادهای مشارکت در ساخت، ضمن امضای قرارداد، شرط می شود که سازنده تا پایان قرارداد یا تا مدت معینی، حق پیش فروش واحد های سهم خود را ندارد.
این شرط و تعهدات برای طرفین الزام آورند و در صورت تخلف از شرط، آثاری را به دنبال دارند.
سوالی که در این جا ممکن است، مطرح شود این است که، در صورتی که سازنده با وجود شرط عدم پیش فروش واحد ها، مبادرت به پیش فروش واحدهای سهم خود کند، چه نتیجه ایی در پی خواهد داشت؟
اول اینکه با توجه به تخلف سازنده از شرط ضمن عقد( شرط عدم انتقال واحدها) مالک حق فسخ قرارداد مشارکت در ساخت را( به استناد خیار تخلف شرط)دارد.
در مرحله ی دوم در صورتی که در قرارداد مشارکت، عدم انتقال ملک موضوع مشارکت، توسط سازنده( که همان پیش فروشنده است) شرط شده باشد، قرارداد پیش فروش نیز قابل انحلال خواهد بود.
طرفین دعوی
این دعوا را مالک اولیه ی ملک، به طرفیت پیش فروشنده و پیش خریدار مطرح می کند. منظور از مالک اولیه کسی است که ملک خود را در اجرای قرارداد مشارکت در ساخت در اختیار سازنده قرار داده است. سازنده در قرارداد مشارکت در ساخت، ملک سهم خود را به شخص دیگری فروخته و به این ترتیب، پیش فروشنده نیز هست.
هرچند پیش خریدار رابطه ی قراردادی با مالک اولیه ندارد؛ ولی از آن جا که پیش خریدار، یک طرف قرارداد پیش فروش است، وی نیز باید خوانده قرار گیرد.
مرجع صالح برای رسیدگی
دعوی تأیید بطلان قرارداد پیش فروش در دادگاه محل وقوع ملک پیش فروش شده، مطرح می شود.
نحوه ی اجرای رأی
رأی دادگاه، جنبه اعلامی دارد و به همین دلیل در این دعوا اجراییه صادر نمی شود. چنان چه پیش خریدار مبلغی بابت قرارداد به پیش فروشنده (سازنده) داده باشد، این مبلغ طی دادخواستی که پیش خریدار تقدیم می کند، قابل مطالبه است.
