الزام سازنده به اخذ پروانه ی تخریب و نوسازی

مبنای حقوقی دادخواست

یکی از مقدمات و پیش نیاز های احداث ساختمان، اخذ پروانه ی تخریب و نوسازی بنا است. به این اعتبار، معمولاً یکی از تعهدات سازنده در قرارداد مشارکت در ساخت، گرفتن این پروانه از شهرداری مربوطه است. در صورتی که سازنده از این تعهد قراردادی، سر باز بزند، امکان الزام وی از طریق دادگاه، فراهم است.

البته در این خصوص، سازنده با استناد به وکالت کاری که از سوی مالک، صادر شده است، اقدام می کند. به همین دلیل مالک در صورتی می تواند، الزام سازنده را بخواهد که وکالت کاری، جهت اخذ پروانه ی تخریب و نوسازی به وی اعطا شده باشد.

طرفین دعوی

خواهان دعوا، مالک و خوانده ی این دعوی، سازنده است.

مرجع صالح برای رسیدگی

دعوی الزام سازنده به اخذ پروانه ی تخریب و نوسازی در دادگاه محل وقوع ملک، مطرح می شود.

نحوه اجرای رأی

بنا بر قاعده ی کلی در صورت استنکاف محکومٌ علیه (خوانده)، رأی به وسیله ی مالک و به خرج محکومٌ علیه از طریق محکمه، قابل اجرا است؛ ولی چنین الزامی در غالب موارد، به کار مالک نمی آید. به عبارت دیگر چنین الزامی نمی تواند، تضمینی برای ادامه ی قرارداد ایجاد کند. فایده ی عملی طرح این دعوا این است که اگر با وجود صدور حکم قطعی و ابلاغ اجراییه، سازنده از اخذ پروانه ی تخریب و نوسازی خودداری کند، مالک، حق فسخ قرارداد را پیدا خواهد کرد.